سلام .
ببینید عزیزان .در آخر میخام بگم دوست داشتن میتونه به عشق تبدیل بشه ولی عشق تموم شدنی نیست.عاشق همیشه عاشقه و عشقش همیشه ثابت میمونه حتی اگه ازش دور باشه یا حتی مال اون نباشه . عاشق همیشه اینجور فکر میکنه که برای رسیدن به هدف هیچوقت دیر نیست . عشق روح آدمو قوی میکنه و به همون اندازه هوس رو کم میکنه آدم عاشق بخاطر هوسش عشقشو دوست نداره خیلی عمیقتر ازین حرفا میفهمه .
شاید باورتون نشه که یک عاشق واقعی تو اوج خستگی و ناکامی و دلتنگی باز ازین هس لذت میبره و دوست داره همیشه عاشق بمونه .
من میخام بگم بر عکس خیلیها که اینجور فکرنمیکنن عاشق شدن دست خود آدم نیست و هیچکس نمیتموه عاشق بشه مگر اینکه خدا بخاد ولی اگه شد دیگه نمیتونه نباشه تازه نمیخاد که نباشه از عاشق بودن لذت میبره و اینجاش مهمه که عاشق موندن خیلی راحته . میدونم باور نمیکنید ولی بخدا همینجوره یعنی(عاشق شدن سخت ولی عاشق موندن آسان)البته برای خودش آسان ولی اونایی که میبینن فرق داره .
حالا خودتون بگین عشق با دوست داشتن که قبلا گفتیم میتونه برابر باشه ؟
شاید از اول بجای این حرفها بهتر بود خلاصش کنیم و بگیم {همیشه اگر کسیرو بسیار زیاد دوست داشتین فکر نکنین عاشقش هستین چون یک عاشق واقعی هم نمیتونه بفهمه که واقعا عاشقه یا نه دیگران هم نمیتونن بفهمن بجز خدا و خودش بعد از مرگ }
بله این تنها حقیقت در مورد عشق هست که شک ندارم برای عاشقا شیرین و بقیه تلخ هست .چون کسانی که عاشق نیستن همیشه در حال ثابت کردن عشقشونن ولی عاشقا نیاز به این کار نمی بینن .
یک کلام ختم کلام عشق بازهم بالاتر ازین حرفهاست من که فکر میکنم اولا هرچی توضیح بدم کم گفتم و دوما هیچی هم نگم عاشقا خودشون کاملا میدونن . پس چه نیازی به گفتن منه.
پایان
